திருவானைக்கா ஜம்புகேஸ்வரர் ஆலயம் – சிவபக்தியின் சின்னம்!..

திருவானைக்காவிலுள்ள ஜம்புகேஸ்வரர் திருக்கோவில், தமிழ்நாட்டின் திருச்சிராப்பள்ளி மாவட்டத்தில் காவேரி நதியின் கரையில் அமைந்துள்ள ஒரு புனிதமான சிவஸ்தலமாகும். இந்த கோயில் பஞ்சபூதஸ்தலங்களில் நீர் தத்துவத்தை பிரதிபலிக்கும் ஒரு முக்கிய தலமாகும். இங்கு ஜம்புகேஸ்வரராக சிவபெருமான் நீர் ரூபமாக அருள்பாலிக்கிறார். திருவானைக்காவுக்கு "ஜம்புகேஸ்வரம்" என்ற பழமையான பெயரும் உண்டு. இக்கோயிலில் அம்மனாக "அகிலாண்டேஸ்வரி" திகழ்கிறார். ஜம்புகேஸ்வரர் ஆலயம் தனது புராணங்கள், கட்டடக்கலை, ஆன்மீகத் தத்துவங்கள், சைவ மரபு, மற்றும் தொன்மைகளை கொண்டு சிவபக்தர்களின் நெஞ்சங்களில் இடம்பிடித்துள்ளது.

இந்தத் திருக்கோயிலின் வரலாறு சங்ககாலத்தை விடக் கூடப் பழமையானது என்று கருதப்படுகிறது. இது சோழர், பாண்டியர், பல்லவர், நாயக்கர் மற்றும் மராத்தியர்களின் காலத்தில் பலமுறை திருப்பணிகள் செய்யப்பட்டு வளர்ச்சியடைந்தது. சோழப் பேரரசர்களின் காலத்தில் இக்கோயிலுக்கு நிலங்கள், நிதிகள், மற்றும் சிலைகள் அளிக்கப்பட்டன. மதில்சுற்றுகள், கோபுரங்கள், மற்றும் மண்டபங்கள் ஆகியவை அந்தக் கால கட்டிடக் கலையின் சிறந்த உதாரணமாக திகழ்கின்றன. இந்த ஆலயம் தன்னுடைய ஐந்து பிரதான பிராகாரங்களால் வியப்பூட்டுகிறது, மேலும் ஒவ்வொரு பிராகாரமும் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முந்தையது.

திருவானைக்கா ஜம்புகேஸ்வரர் கோயில் குறித்து பல திரைவேடங்களும் புராணங்களும் சொல்லப்படுகின்றன. ஒரு கதைப்படி, பரமேஸ்வரனை தவமிருந்து அடைய, அகிலாண்டேஸ்வரி இங்கு நீரின் மத்தியில் தவமிருந்ததாக கூறப்படுகிறது. இதனால் தான் இந்த ஸ்தலம் நீர் தத்துவத் தலமாக விளங்குகிறது. இங்கு உள்ள மூலவர் லிங்கம் எப்போதும் ஈரமாகவே காணப்படுவது இதற்கான சாட்சி. அடிக்கடி மூலஸ்தானத்தில் இருந்து நீர் வடிவில் சுரங்கம் போன்று ஊறி வருவது பக்தர்களை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்துகிறது.

ஜம்புகேஸ்வரர் கோயிலில் நடைபெறும் வழிபாடுகள் மிகவும் தனித்துவமானவை. இக்கோயிலில் ஒரே நேரத்தில் சிவனுக்கும், பார்வதிக்கும் தனித்தனி வழிபாடுகள் நடக்கின்றன. நாள்தோறும் சிறப்பு அபிஷேகங்கள், ஹோமங்கள், மற்றும் தேவி உபாசனைகள் நடைபெறும். குறிப்பாக அகிலாண்டேஸ்வரிக்கு பவளக்குழை அணிவிக்கப்படும் நிகழ்ச்சி மிகவும் பிரசித்தி பெற்றது. இந்த வழிபாட்டு முறைகள் சிவபக்தர்களிடம் ஆன்மீக உற்சாகத்தை உருவாக்குகின்றன. ஏறக்குறைய வருடம் முழுவதும் திருவிழாக்கள், அபிஷேகங்கள், நவராத்திரி, சிவராத்திரி, ஆடிப் பெருக்கு போன்ற வைபவங்கள் இக்கோயிலில் விமரிசையாக நடைபெறுகின்றன.

திருவானைக்கா கோயிலின் சிறப்பு அம்சங்களில் ஒன்று, தினமும் மதியம் ஜம்புகேஸ்வரர் முன்னிலையில் அர்ச்சகர் "அடியாராக" நடித்து பூஜை செய்வது. அவர் சிவனை ஒரு மெய்யான தேவனாகக் காண்பதுடன், தானும் பக்தனாகவே எளிமையாக நடந்து கொள்கிறார். இது பாரம்பரிய வழிபாட்டு முறைமையில் மிக அரிய ஒன்று. மேலும் இந்த ஆலயத்தில் உள்ள அஷ்டபூதங்கள் மற்றும் தூண்கள் மிகக் கரைகண்ட வேலைப்பாடுகளுடன் செதுக்கியவை. கூடவே கோயிலின் பின் பகுதியிலுள்ள சிந்தனைக் குளம், பக்தர்களுக்கு ஒரு ஆனந்த உணர்வை தரும்.

திருவானைக்கா கோயில் தமிழ் இலக்கியத்திலும் முக்கியமான இடத்தை பெற்றுள்ளது. தெவாரம், திருவாசகம், திருப்புகழ் போன்ற பாடல்களில் இக்கோயில் பெருமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. சம்பந்தர், அபராதர், சுந்தரர் போன்ற நாயன்மார்கள் இங்கு வந்து பாடல்கள் பாடியுள்ளனர். அகிலாண்டேஸ்வரியை பற்றிய பல சாஸ்திர பாடல்களும் பக்திப் பாட்டுகளும் இயற்றப்பட்டுள்ளன. இவை இன்று வரை பஜனை குழுக்களில் பாடப்படுகின்றன.

சமீப காலத்தில், இந்தக் கோயிலில் பல மறுசீரமைப்புப் பணிகள் நடைபெற்றுள்ளன. ஆனாலும், அதன் தொன்மையும், கட்டிடக் கலையும் பாதிக்கப்படாமல் பாதுகாக்கப்பட்டுள்ளது. மாநில அரசும், இந்து அறநிலையத் துறையும் ஆலய நிர்வாகத்தையும் ஒத்துழைக்கின்றன. இதில் யாத்திரீகர் வசதிக்காக விசேஷ சேவைகள், வழிகாட்டிகள், உணவகம், தங்கும் இடங்கள் போன்ற வசதிகள் ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

திருவானைக்கா ஜம்புகேஸ்வரர் கோயிலுக்குச் செல்வது என்பது ஒரு ஆன்மீக யாத்திரையாகவே பார்க்கப்படுகிறது. கோயிலின் அமைதி, இசையும், வாசலும், மணந்துள்ள சந்தன வாசனையும் பக்தரின் உள்ளத்தைக் கவருகிறது. தரிசன நேரங்களில் கூட்டம் அதிகமாக இருப்பினும், புனிதத்தன்மை குறைவதில்லை. கோயிலுக்கு அருகாமையில் உள்ள திருவேறம், ஸ்ரீரங்கம், சமயபுரம் ஆகியவை மேலும் ஒரு புனித சுற்றுலா பாதையாகக் காணப்படுகின்றன.

முடிவில் சொல்லவேண்டுமானால், திருவானைக்கா ஜம்புகேஸ்வரர் கோயில் என்பது வெறும் சிவன் ஆலயமல்ல; அது தமிழ்ச் சைவ மரபுக்கும், பக்தி இயக்கத் தமிழரசுகளுக்கும், கலாச்சாரங்களுக்கும் ஜீவ சின்னமாக விளங்குகிறது. இக்கோயிலுக்கு வருகை தரும் ஒவ்வொரு பக்தரும் மனஅமைதியுடன், ஆன்மிக ஒளியுடன் வீடு திரும்புகிறார். இத்தகைய ஆலயம், நம் பாரம்பரியத்தின் பெருமையை போற்றும் ஒரு உயிருள்ள சான்றாக இருக்கிறது. அதனால்தான் இத்தலம் “சிவபக்தியின் சின்னம்” என அழைக்கப்படுகிறது.