திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி நாயனார்!.

சிர்காழியில் பிறந்த திருஞானசம்பந்தர், பால்யவயதிலேயே ஞானம் பெற்ற சைவ நாயன்மாரில் ஒருவர். பராசக்தி தாயார் தந்த பால் மூலம் சிவபக்தியில் மூழ்கி, தேவாரப் பாடல்களால் உலகை விழித்தெழச் செய்தார். சமணர்களுடன் சமயப் போராட்டங்களில் வென்று சைவம் நிலைபெற காரணமானார். அவரது பாடல்கள் இன்றும் கோவில்களில் ஒலிக்க, பக்தர்களின் மனத்தில் சிவநம்பிக்கையை நிரப்புகின்றன.


Thirugnanasambandhamoorthy Nayanar!.

திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி நாயனார் அவர்கள் சைவ சமயத்தில் மிக முக்கியமான நாயன்மார்களில் ஒருவர். இவருடைய வாழ்க்கையும், சாதனைகளும், பக்தியும், பாடல்களும் பன்னிரண்டு திருமுறை எனும் திருக்கோவையினுள் ஒளி வீசும் வகையில் அமைந்துள்ளன. தம் பசித்துப் போன நிலைக்கே தாயாகிய பராசக்தி அம்மன் பாலை அளித்து, இளம் வயதிலேயே ஞானம் பெற்று தெய்வீகப் பாடல்களைப் புனைந்தவர் இவர். இவருடைய கதை சைவ மரபில் தூய பக்தியின் உன்னதச் சான்றாக நம்மிடம் வழங்கப்பட்டு வருகிறது.

திருஞானசம்பந்தர் தமிழ்நாட்டின் சிர்காழி எனும் திருத்தலத்தில் பிறந்தவர். இவருடைய தந்தை சிவபாத ஹிருதயர் எனும் அறிஞர் ஆவார். ஒரு நாள் தந்தையுடன் ஆலயத்தில் வந்த சிறுவன் சம்பந்தர், தந்தை நீராட சென்றபோது அழத் தொடங்கினான். அப்பொழுது பராசக்தி தாயார் தன் கருணை கிண்ணத்தில் பால் ஊற்றி, ஞான சுரபியை அளித்தாள். அந்த பாலைக் குடித்த உடனே, சம்பந்தருக்கு ஞானம் வந்தது. பின்னர் சிறு வயதிலேயே அவர் திருப்பாடல்கள் பாடத் தொடங்கினார்.



அவருடைய முதல் பாடல் “தோடுடைய செவியன்” எனும் பாடலாகும். இப்பாடலில், சிறுவயதிலும் சிவபெருமானின் அழகு, அருள், எல்லாம் நன்கு விளக்கப்பட்டுள்ளன. அவரின் திருப்பாடல்களில் உள்திகழும் பக்தியும், சிந்தனையும் தமிழுக்கு ஒரு பொக்கிஷமாக அமைந்திருக்கின்றன. சைவ இலக்கியத்தில் “தேவார மூவரில்” முக்கியமானவர் சம்பந்தர். அவர் பாடிய தேவாரப் பாடல்கள் பல கோவில்களிலும் தினமும் ஓதப்படுகின்றன.

திருஞானசம்பந்தர் நாடு முழுவதும் சுற்றிப்பார்த்து திருத்தலங்களுக்கு சென்று பாடல் செய்துள்ளார். அவரது பயணங்கள் ஒவ்வொன்றும் ஆன்மீக சக்தி நிறைந்தவை. திருவாரூர், திருப்புகலூர், திருவண்ணாமலை, திருச்செந்தூர் போன்ற அநேக திருத்தலங்களில் இவர் அர்ச்சனை செய்து பாடல்கள் பாடினார். அவரின் பாதைகள் புனிதமானவை என இன்றும் நம்பப்படுகிறது. இவருடைய வழியாக பல திருத்தலங்கள் பக்தர்களின் விழிப்புணர்வுக்கு வந்துள்ளன.

இவருடைய வாழ்க்கையில் பல சோதனைகளும் நிகழ்ந்தன. சமணர்களால் அவர் மேற்கொண்ட போராட்டங்கள் மிகவும் கடுமையானவையாக இருந்தன. ஒரு முறை பாண்டிய மன்னன் சமண மதத்தால் கவரப்பட்டு சிவனின் மீது விரோதம் கொண்டு சம்பந்தரை அழைத்தார். அவர் தீவிர சோதனைக்குள் ஆளாக்கப்பட்ட போதும், தனது சத்தியம், பக்தி மற்றும் சிவத்தின் அருளால் வெற்றிபெற்றார். இதன் மூலம் சைவத்தின் மேன்மை நிரூபிக்கப்பட்டது.

திருஞானசம்பந்தர் மற்றும் அப்பர் நாயனார் இருவரும் சைவ நெறியை நிலைநாட்டி, சமண மத ஆக்கிரமணங்களை தடுத்தவர்களாக பார்க்கப்படுகிறார்கள். அவர்கள் செய்த பணிகள் சைவ மதத்தின் அடித்தளங்களை உறுதிப்படுத்தின. அப்பர் பெரியவரின் அனுபவத்தையும், சம்பந்தரின் ஞானத்தையும் ஒருங்கிணைத்த இந்த இரட்டைத் தீபங்கள், தமிழ்த் திருச்சபையின் இருள் அகற்றிய தூய ஒளியெனக் கூறலாம். இவர்கள் இடையே இருந்த பரஸ்பர மரியாதை, பக்தியின் சிறந்த எடுத்துக்காட்டு.

திருஞானசம்பந்தரின் பக்தி, இசை, தமிழ் ஆகியவை ஒரே நேரத்தில் மக்களை ஆழமாக பாதித்தன. அவருடைய பாடல்களில் அமைந்துள்ள சந்தங்கள், வர்ணனைகள், ஒலி அமைப்புகள் அனைத்தும் அழகிய கவிஞனின் தனிச்சிறப்பைக் காட்டுகின்றன. தமிழ் மொழிக்கு சைவ சமயம் அளித்த பெரும் செல்வமாக அவரது தேவாரம் கருதப்படுகிறது. இவர் பாடிய திருப்பாடல்கள் தமிழில் தத்துவ விளக்கம், ஆன்மிக உணர்வுகள், தெய்வ அனுபவங்கள் அனைத்தையும் தருகின்றன.

இவர் சிரமங்களுக்கிடையே பயணித்து பாடிய பாடல்கள் சிவனின் மீதான நிலையான நம்பிக்கையை பிரதிபலிக்கின்றன. திருக்கோவில்களின் அழகு, தெய்வத்தின் சுடரொளி, பக்தர்களின் விசுவாசம் என அனைத்தையும் இவர் தன் சொற்களில் உயிரோட்டமாக்கியுள்ளார். அந்த வகையில், அவர் எழுதிய ஒவ்வொரு பாடலும் வழிகாட்டும் தீபமாக இருக்கிறது. இந்த பாடல்கள் இன்று வரை கோவில்களில் பஜனையாகவும், சைவ மக்களின் வழிபாட்டு முறையாகவும் உள்ளன.

திருஞானசம்பந்தர் தன் வாழ்நாளில் ஏராளமான அடியார்களுக்கு வழிகாட்டியவர். இவரது பயணங்களில் இருந்தே பல்லாயிரக்கணக்கானோர் சைவத்தில் ஈர்க்கப்பட்டனர். மக்கள் அவனை சாமியென வழிபட்டனர். சிறுவயதிலேயே பேரறிவை பெற்றவர் என்பது இவரது வாழ்க்கையின் மிகப் பெரிய விசித்திரம். சைவ மரபில் "பால ஞானி" என்கிற சிறப்பு அவருக்கே உரியது.

இவர் திருமணமான நாளில் தன் வாழ்க்கையை முடிக்க விரும்பினார் என்பது ஒரு வரலாற்று சாட்சியாகும். சிவபெருமானை அடைவதே வாழ்வின் முடிவென நம்பிய அவர், திருமண நாள் அன்று திருவேற்காடு பக்கத்தில் தனது வாழ்க்கையை முடித்தார். இதை “முத்திநாள்” எனப் பிற்காலத்தில் அழைத்தனர். தம் வாழ்க்கையை இறைவனுக்கு அர்ப்பணித்தவர் என்ற இந்த முடிவு, இவர் பக்தியின் உன்னத நிலையைத் தெளிவாகக் காட்டுகிறது.

திருஞானசம்பந்தர் மேல் பாடப்பட்ட பெருமைகள், நாயன்மார் புராணங்களில் மிகுந்த இடம் பெற்றுள்ளன. சுந்தரர் அவரை மிகுந்தபடி போற்றியுள்ளார். இவர் பாடிய தேவாரம் நூல்கள், தேவாரத் திருப்பதிகங்களாகக் கொண்டு, தமிழின் புனித மரபில் உயர்வாக விளங்குகின்றன. அவரது பாடல்கள் கீற்று ஒலிகளால் அல்ல, ஆனந்தத்தின் நாதத்தால் பெரும் ஆன்மீக அனுபவத்தை அளிக்கின்றன.

சைவ சித்தாந்தம் என்ற மாபெரும் தத்துவ நிலை திருஞானசம்பந்தரின் பாடல்களிலேயே வேரூன்றியுள்ளது. அவரது பாடல்களில் அகச்சொற்கள், தத்துவச் சிந்தனைகள், இறைவனின் உடைய உருவியல் போன்றவை தனிச்சிறப்புடன் விவரிக்கப்படுகின்றன. அவரின் தேவாரங்களில் உள்ள எளிய தமிழ் மொழி, மக்களுக்கு அர்த்தம் புரியும் வகையில் இருக்கிறது. இவை அனைவருக்கும் பக்தி எனும் உணர்வை விருத்தி செய்யக்கூடியவை.

அவருடைய அருளாசிகள் இன்றும் பலரின் வாழ்க்கையில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. வாழ்க்கையில் நம்பிக்கை தேவைப்படும்போது, அவரது தேவாரங்களை ஓதுவதால் மனநிலை மேம்படுகிறது. ஞானமும், இசையும் ஒன்றாய் ஒலிக்கும்போது, ஆன்மீக ஒளி பரவி விடுகிறது. அந்த ஒளியின் முதல் சுடரென்று நம்மால் சொல்லக்கூடியவர் தான் திருஞானசம்பந்தர்.

இவர் பிறந்த திருத்தலம் சிர்காழி இன்று வரை புண்ணியமிக்க இடமாக உள்ளது. சைவர்கள் மட்டும் அல்ல, அனைவரும் அந்தத் தலத்தில் சென்று அவரது நினைவாக வழிபாடு செய்கின்றனர். பலரது குழந்தைகள் பெயரிலும் சம்பந்தர் என்பதைக் காணலாம். இது அவர் மக்களுக்கு விட்டுவிட்ட பண்பாட்டுக் கனிவின் பிரதிபலிப்பு.

சைவநெறியில் தன்னை முழுமையாகத் தழுவிய திருஞானசம்பந்தர், உயிரைப் பணையாக வைத்து இறைவனைத் துதித்தவர். அவருடைய தேவாரப் பாடல்கள் தமிழில் மட்டும் அல்ல, பல மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு உலகளாவியரீதியில் பக்தியருக்கான தூண்டுதல் ஆகியுள்ளன. இவரது சிந்தனைகள் ஆயிரக் கணக்கான ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும் உயிருடன் இருக்கின்றன. இதுவே அவரது உண்மை கலைச் சாவினும் மேலான பாவனை எனலாம்.