பக்தி என்றால் என்ன? உண்மை வழி என்ன?

பக்தி என்பது இறைவனை முழுமையான அன்பும் ஈடுபாடும் கொண்டே உணரும் மனநிலை. இது தன்னம்பிக்கை, அர்ப்பணிப்பு மற்றும் மனதின் சுத்தத்துடன் கூடிய உள்நிலை. உண்மை வழி என்பது தன்னை அறிந்து, கருணை, பொறுமை, சத்தியம், ஒழுக்கம் ஆகியவற்றுடன் வாழ்வதன் மூலம் இறைவனை அடைவதற்கான நேர்மையான பாதை.


What is devotion? What is the true path?

பக்தி என்பது ஒரு சாதாரண நம்பிக்கையோ, பயத்தில் இருந்து வெளிப்படும் ஒரு வழிபாடோ அல்ல. அது உயிரின் உள் அழைப்பு, ஆன்மாவின் ஆர்வம், இறைவனை அடையும் உன்னதமான முயற்சி. பக்தி என்றால் இரை உணர்வு. அது நம் உள்ளத்தின் ஆழத்தில் இருந்து கிளம்பும் சிருஷ்டியை நேசிக்கும் நிலை. இது எந்த மதத்திற்கும், இனத்திற்கும், மொழிக்குத் தடையில்லை. பக்தி ஒரு பரந்த பசுமை நிலம் போல், மனித மனதின் அகலம் முழுவதையும் படர்ந்து நிற்கும். இந்த பக்தி யாத்திரையில், உண்மையான ஆன்மிகத்தையே நாம் எதிர்கொள்கிறோம்.

ஒருவருடைய வாழ்க்கையில் பக்தி என்பது ஒவ்வொரு செயலுக்கும் ஒரு நெறி அளிக்கும். பக்தியின் மூலம், மனிதன் தனது சொந்த குறைகளை ஒப்புக்கொள்கிறான், தன்னிலுள்ள கர்வத்தை கைவிடுகிறான், இறைவனிடம் சரணாகதி அடைகிறான். பக்தி என்பது ஒரு பாவ உணர்வுடன் துவங்கலாம், ஆனால் அது சந்தோஷம், பரவசம் மற்றும் அமைதிக்குத் தொடரும் வழியாக மாறுகிறது. பக்தி என்பது ஆன்மாவுடன் ஏற்படும் உரையாடல். இது ஒரு மன ஓட்டம் அல்ல, அது ஒரு ஆன்மிகத் தேடல்.




பக்தி முற்றிலும் உண்மையிலேயே இருந்தால், அதில் லாபநோக்கமோ, பயப்பிழைப்பு எண்ணமோ இருக்காது. பக்தியில் நாம் ஒன்றையும் எதிர்பார்க்காமல் தருகிறோமா என்பதை நாம் சோதிக்க வேண்டும். நமக்கு வேண்டியதை பெறுவதற்காக பக்தி செய்யக் கூடாது. உண்மையான பக்தி என்பது “என் வேண்டுதல் நிகழவில்லை என்றாலும் உன் பாதத்தை விட்டுவிடமாட்டேன்” என்ற நிலை. இப்படி பக்தி ஒவ்வொரு நொடியிலும் சுய பரிசோதனையுடன் இருக்க வேண்டியதாகும்.

பக்தியின் வழி ஒருவரை மெதுவாக உண்மை வழிக்கு அழைத்துச் செல்கிறது. உண்மை வழி என்பது எளிமையின் பாதை. அதன் நோக்கம் உண்மையை அறிந்து வாழ்வதற்கும் பிற உயிர்களின் துன்பங்களை போக்குவதற்குமான செயல். உண்மை வழி என்பது பொய்யற்ற, நியாயமான, கருணைமிக்க வாழ்க்கையை நடத்துவதாகும். உண்மையின் பாதையில் நடப்பவர்கள் ஒழுக்கத்தில் உறுதியானவர்கள், சொற்களில் சத்தியம் பேசுவார்கள், செயல்களில் நேர்மையைக் கடைப்பிடிப்பார்கள்.

பக்தி என்பதோடு உண்மை வழி இணைந்து பயணிக்கும்போது மனிதன் முழுமையாக மாற்றமடைகிறான். அவனுடைய வாழ்க்கை வழக்கங்கள் மாறுகின்றன, எண்ணங்கள் தூய்மையாகின்றன, செயலில் உயர்வு ஏற்படுகிறது. இறைவனிடம் அர்ப்பணிப்பு, பிறரிடம் அன்பு, நம்மிடம் பொறுமை – இவை மூன்றும் இணைந்தால் பக்தி பயணமே உண்மையான வாழ்க்கை பயணம் ஆகிறது. உண்மை வழியில் நம்மை நாமே பரிசோதித்து, குறைகளை உணர்ந்து மாற்றிக்கொள்ள வேண்டிய கட்டாயம் உள்ளது.

சிலர் பக்தியை வெளியுறுப்புகளாக மட்டுமே காண்கிறார்கள் – கோவிலுக்கு செல்வது, விரதம் இருப்பது, பூஜை செய்யுவது என. ஆனால் உண்மையான பக்தி உள்ளுக்குள் நடந்துகொள்ளும் மாற்றம். இறைவன் இருக்கிறான் என்ற நம்பிக்கையைவிட, “நான் எங்கு இருக்கிறேனோ, அங்கேயே அவன் இருக்கிறான்” என்ற விழிப்புணர்வு அதிக முக்கியம். நம்முடைய எண்ணங்கள் தூய்மையுடன் இருக்கின்றனவா? நமது செயல்கள் பிறருக்கு சேதம் ஏற்படுத்தாதவையா? இது தான் உண்மை பக்தியின் அளவுகோல்.

பக்தியில் உள்ள ஆழம் ஒருவருடைய ஒழுக்கத்தின் மூலம் தெரியும். தன் வாழ்வில் தவறு நடந்துவிட்டால் அதை ஒப்புக்கொண்டு மன்னிப்பு கோருவதே உண்மை பக்தி. பக்தியின் பயணம் என்பது சுய புரிதலின் பயணம். மனம் எவ்வளவு வலுவாக இறைவனிடம் நிலைத்திருக்கிறதோ, அவ்வளவுதான் மனிதனின் உண்மை வளர்ச்சி. பக்தியில் இருக்கும் ஆழமான உணர்வுதான் பல சமயங்களையும், புனித நூல்களையும் உருவாக்கியது.

உண்மை வழி என்பது எளிதல்ல. அது நேர்மையாக இருப்பதை, சத்தியத்தை பேணுவதை, சொந்த நன்மைக்காக பிறருக்கு துன்பம் தராமலிருக்க வேண்டுமெனும் நிலைப்பாட்டை எதிர்நோக்குகிறது. ஆனால் பக்தியின் ஆதாரம் இருக்கும்போது, இந்த உண்மை வழி சுலபமாகத் தோன்றும். ஏனெனில் பக்தி உள்ள இடத்தில் தன்னலம் குறைந்துவிடுகிறது, பிறர் நலன் அதிகரிக்கிறது. பக்தியும் உண்மை வழியும் சேரும்போது தான் மனித வாழ்க்கையின் பொருள் வெளிப்படுகிறது.

பக்தியில் மையமானது அன்பு. பக்தி என்பது சிந்தனைக்கே உரிய ஒன்று அல்ல, உணர்வின் உச்சம். அன்பும் பக்தியும் இருக்கின்ற இடத்தில் வன்மம் இல்லை. பக்தி நமக்கு எதிர்பாராத அமைதியைத் தரும். இந்த அமைதி தான் நம்மை உண்மை வழிக்குக் கொண்டு செல்லும். ஏனெனில் உண்மை வழி என்பது மனநிலையின் மேலான நிலையில் ஏற்படுகின்ற உணர்வு. பக்தி ஒருபோதும் வாதமாக மாறக்கூடாது. அது வாழ்வாகவே இருக்க வேண்டும்.

எப்போதும் நம் உள்ளத்தில் ஒரு சரணாகதி உணர்வு இருக்க வேண்டும். “என் வாழ்க்கை உன்னிடம் உள்ளது, நீ என்னை நடத்திவைத்தால் நான் செல்கிறேன்” என்ற முழுமையான நம்பிக்கை பக்தியின் அடிப்படையாக அமையும். இதுபோல உள்ளதை விட்டுவிட்டு, இரை பக்கமே சென்றால் தான் நம் வாழ்க்கை பயணமும், ஆன்மிகத்துவமும் உயர்ந்த நிலையை அடையும். இவ்வாறு பக்தியும் உண்மை வழியும் ஒட்டிய பனித்துளிகளாக நம் வாழ்வில் பொலிவூட்டுகின்றன.

இவ்வாறு, பக்தி என்பது ஒரு வெளிப்படையான வழிபாடல்ல; அது ஒரு உள்ளுணர்வின் சுழற்சி. உண்மை வழி என்பது ஒருவரது வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு செயலிலும், எண்ணத்திலும் வெளிப்படும் ஒளி. இந்த இரண்டு வழிகளும் இணைந்து நம்மை உயரமான ஆன்மிக நிலைக்கு கொண்டு செல்லும். மனிதன் இறைவனை காண விரும்பினால், முதலில் தன்னையே திருத்திக்கொள்ள வேண்டும். அதற்கான முதல் படி – பக்தி. அந்த பாதையை உண்மையாக நடக்கும் போது தான் உண்மை வழியின் வாசல் திறக்கிறது.